Η φετινή μας γιορτή αποτέλεσε ένα χρονικό του ελληνοϊταλικού πολέμου του ’40· ένα χρονικό που ξεδίπλωσε στα μάτια όλων μας τις θαυμαστές εμφανίσεις της Υπερμάχου Στρατηγού μας, που ήταν πανταχού παρούσα σε κάθε φάση του αγώνα μας κατά των Ιταλών· από τον τορπιλισμό του καταδρομικού ΕΛΛΗ ως τη νίκη μας στα βουνά της Βορείου Ηπείρου.
Το θεατρικό με το οποίο άνοιξε η εκδήλωση πρόβαλε τα διλήμματα, τις διαφωνίες και τις ανησυχίες του Μεταξά και των στρατιωτικών για την είσοδό μας στον πόλεμο. Μετέδωσε γλαφυρά το εορταστικό κλίμα της Τήνου προς τιμή της Μεγαλόχαρης. Ζωντάνεψε άγνωστες πτυχές του τορπιλισμού του καταδρομικού ΕΛΛΗ ξεδιπλώνοντας τις δραματικές στιγμές που βίωσε το ηρωικό πλήρωμά του. Μετέφερε τη λαϊκή οργή για το ύπουλο χτύπημα των Ιταλών του Μουσολίνι, μα και το φρόνημα αντίστασης που θέριευε εξαιτίας των ηρωικώς πεσόντων και της προσβολής στην Παναγία Μητέρα. Τα ευχάριστα διαλείμματα της χορωδίας μεταξύ των σκηνών μάς αποφόρτιζαν προς στιγμήν και παρακινούσαν όλους τους θεατές να σιγοτραγουδούν και να χειροκροτούν.
Τη σκυτάλη έλαβαν οι ομάδες παρουσίασης που πρόβαλαν κι αφηγήθηκαν μία μία τις φάσεις της Εποποιίας του ’40. Σε καθεμιά απ’ αυτές είχαν να αναφέρουν κι ένα θαυμαστό γεγονός για την Παναγία και τις επεμβάσεις της στο μέτωπο! Το χρονικό άγγιξε ακόμη περισσότερο τις καρδιές μας όταν πήρε τον λόγο η λογοτεχνική γραφίδα των μαθητών! Ιστορικά γεγονότα και φαντασία έγιναν ένα γεννώντας σκέψεις, προβληματισμούς και συγκινήσεις.
Μέσα σ’ ένα τέτοιο κλίμα, κι έπειτα από τις απαραίτητες ευχαριστίες, επισφράγισμα της εορταστικής εκδήλωσης αποτέλεσε το ηχηρό άκουσμα του Εθνικού μας Ύμνου.